Ślęża - nieoczywista droga na szczyt.

Ślęża w słoneczny weekend. Kto był ten wie. Tłumy na szlaku, tłumy na szczycie. Tłumu na szczycie ominąć się nie da ale można ominąć ten na szlaku. Nie wiecie jak? To posłuchajcie.

Wycieczkę zaczynamy na Przełęczy pod Wieżycą zwanej też Kamiennym Siodłem. Znajduje się tu Dom Turysty Pod Wieżycą, dawna Blucherbaude wybudowana w 1927 r.

Większość turystów wspina się żółtym szlakiem na Wieżycę i dalej na Ślężę. My pójdziemy wschodnią odnogą czarnego szlaku w kierunku Źródła Joanny. Droga, którą wiedzie szlak obecnie nosi nazwę Traktu Bolka przed wojną nazywała się Theresenweg. Trakt trawersuje wschodnie zbocze Wieżycy, przecina Drogę Ślężan (czerwony szlak). Po 25 minutach marszu docieramy do Źródła Joanny (Dediequelle). Znajdują się tu też resztki starego obelisku. Warto zwrócic uwagę na drzewa, które przy nim rosną. To żywotniki zachodnie.

 

Źródło Joanny

 

Obelisk

Od źródła w kilka minut docieramy do Drogi Dzikiej Świni. To droga zaczynająca się w Strzegomianach i przez Strzegomiankę podchodząca do Rozdroża pod Kamiennym Krzyżem. Przy niej została znaleziona w 1854, stojąca obecnie na szczycie Ślęży, rzeźba niedźwiedzia. Tu pojawiają się znaki czarnego szlaku archeologicznego. Opuszczamy Trakt Bolka i idziemy w prawo za jego znakami. Po kilkuminutowym podejściu dochodzimy do skrzyżowania ścieżek. W tym miejscu zostawiamy szlak archeologiczny, który mijając skałkę Plasterki prowadzi do Rozdroża pod Kamiennym Krzyżem i dalej na szczyt, i kierujemy się w lewo ścieżką bez znaków.

To dawna ścieżka turystyczna Eugen Weg, której budowę rozpoczęto w 1905 r. Została ona zbudowana przy finansowym wsparciu Eugena von Kulmitza. Idąc tą ścieżką mijamy Krzywą Skałę i po około 20 minutach wychodzimy na leśną drogę u podnóża Skał Władysława (Moltke fels). Poniżej drogi znajduje się wnęka skalna nazwana Pieczarą Władysława. Na skałce na lewo od miejsca gdzie wyszliśmy na drogę widać pozostałości po tablicy upamiętniającej feldmarszałkaHelmuta Karla von Moltke. U podnóża skał zaczynają się schody, które doprowadzają nas do Źródła Anny (Eugenquelle).

Krzywa Skała

Schody prowadzące do Źródła Anny

Miejsce po tablicy von Moltkego

Źródło Anny

Kilkadziesiąt metrów za źródłem wychodzimy na Drogę pod Skałami. Drogą w prawo można w kilka minut dojść do czerwonego szlaku na szczyt. My tylko przecinamy drogę i dalej podążamy ścieżką. Po przejściu kilkudziesięciu metrów kolejne schody wyprowadzają nas w pobliże drogi na szczyt, którą wiedzie czerwony szlak. U szczytu schodów po lewej stronie ścieżki znajduje się głaz z rytem upamiętniającym zakończenie budowy tego odcinka.

Nie schodzimy na czerwony szlak znajdujący się kilkanaście metrów przed nami, tylko dalej idziemy ścieżką wypatrując znaków zrobionych różową i zieloną farbą.

 Przecinamy kolejną ścieżkę i po kilkudziesięciu metrach dochodzimy do skałki z wnęką. To miejsce dawniej, na cześć kolejnego feldmarszałka, nazywane było Manteuffelsruhe. Tu nasza ścieżka skręca w lewo i po chwili dochodzimy do kolejnych schodów, które wyprowadzają nas na dawny punkt widokowy Kanzel. Kilka schodków sprowadza nas z punktu widokowego. Kilkanaście metrów przed nami mamy drogę z czerwonym szlakiem. Możemy jednak pójść ścieżką w lewo mijając po prawej stronie ciekawe skałki i wyjść na czerwony szlak kilkadziesiąt metrów dalej, przy dawnym wale kultowym. Skąd na szczyt dotrzemy w ciągu 15-20 minut. Około 50 metrów od tablicy oznaczającej wał kultowy po lewej stronie ścieżki znajdują się pozostałości dawnej zagrody pasterskiej w postaci niskiego kamiennego murka.

 

Manteuffelsruh

Dawny punkt widokowy Kanzel

Pozostałości zagrody pasterskiej